انسان و سرزمین ناشناخته ها ,

انسان فی النفسه و در ذات خودش نسبت به افراد غریبه، مکان های ناشناس و حوزه های ناشناخته نوعی گارد بسته دارد و ترسی نهفته در وجودش احساس می‌کند. همین ترس و عدم رویارویی با ناشناخته ها مانع از حرکت است.  حرکتی که اصل و اساس وجود انسان است !؟

اندیشمندان و متفکران تعاریف متعددی برای انسان بر مبنای تمایزش از سایر موجودات در نظر گرفته اند و مشهورترین آن «حیوان ناطق (صاحب نطق، فکر، اندیشه و تفکر) » است. نقاط اشتراک و تمایز انسان با موجودات یا بیان بهتر وجودها بسیار زیاد است. اما یکی از نکات اختلاف و تمایز بسیار آشکار ناتمام بودن انسان و خاصیت بالقوه ای بودن اوست. انسان بر خلاف بسیاری از جانداران که زیستی مشابه به او دارند پتانسیل و ظرفیت های فراوانی دارد که بایستی با حرکت و تحرک آنها را به حالت بالفعل در آورد. انسان توان بدنی خارق العاده ای دارد که با پرورش و تمرینات بدنی و در یک تحرک فیزیکی آن را به حالت بالفعل در می‌آورد. انسان حتی به لحاظ فکری و ذهنی نیز توانمندی هایی دارد که بالقوه و پنهان هستند و با پرورش استعداد فکری خود در مدرسه،دانشگاه و امثالهم بخشی از رفیت های خود را

انسان به نسبت بسیاری از وجودهای جاندار و بی جان بیشتر ظرفیت و پتانسیل است و کمتر بالفعل  و البته تلاشش در مسیر از بالقوه به بالفعل شدن بخشی از وجودش (اراده) را احیاء می‌کند.

حال پرسش اینجاست که همین انسان که مبنایش حرکت از حالت بالقوگی به بالفعلی استعدادهایش و احیای ذاتی خودش ست چگونه میشود که بی تحرک می‌شود!؟

انسان در تقابل و رویارویی با ناشناخته ها فارغ  از اینکه این ناشناس و مجهول؛ فرد باشد یا مکان، یک مجهول مسئله ریاضی و محاسباتی  باشد یا حتی از جنس نشناختن خودش؛ دچار ترس،دلهره، سردرگمی و البته ضعف و بی تحرکی می‌شود.

سرزمین ناشناخته ها برای انسان به مثابه اتاق تاریکی ست که انسان می‌خواهد در آن قدم بگذارد و نمی‌داند در ان اتاق تاریک برایش چه اتفاقی روی می‌دهد. حتی جلوی پایش را نمی‌تواند ببیند چه برسد به اینکه تصوری از درون اتاق، ابعاد و محتوای داخلش داشته باشد. حتی ممکن است بپذیرد که وارد این اتاق شود اما درب و مدخلی برای ورود پیدا نکند چعه بسد به اینکه برود داخل این اتاق تاریک و امکان خروج هم پیدا نکند.

انسان بخواهد یا نخواهد مجبور است با سرزمین ناشناخته ها (آدمها و مکان های جدید،نقش ها و مسئولیت های جدید، فضای اجتماعی و جمعی جدید و ناشناخته) کنار بیاید چون سرزمین ناشناخته ها (مجهولات) بخشی از همان ظرفیتی است که وجود انسان است. این مجهولات از هر سنخ و دسته ایی که باشند بخشی از مسیر انسان برای ساخت و  احیای وجودی خودش است و لاجرم بایستی با آنها زندگی کند.

مفاهیم و مجهولات علمی بخشی از سرزمین ناشناخته ها

بخشی از همین مجهولات (سرزمین ناشناخته ها) مربوط به مفاهیمی ست که انسان به صورت علمی و حتی روزمره با آن روبرو ست: «من کیستم؟» پرسشی ست فلسفی که هر انسانی متناسب با جایگاه اجتماعی و فکری اش به آن پاسخ می‌دهد و زندگی اش را به نحوی با پاسخ به همین پرسش تنظیم می‌کند همین پرسش در مقام یک مسئله علمی به مبنایی ترین مسئله انسان شناسی و علوم اجتماعی بدل می‌شود تا آبشخور افکار و مفاهیم دیگر در سایر علوم اجتماعی همچون اقتصاد و علوم سیاسی شود.

ویژگی خاصه یک دانش آموخته

یک دانش آموخته دانشگاهی هم به فراخور برنامه شغلی و تحصیلی آینده اش زیستی خاص با سرزمین ناشناخته هایش داشته است و دارد.

 ما در کیان محتوا با علم و اشراف به هر آنچه تا کنون گفتیم؛ سعی می‌کنیم با «فایل های آموزشی آشنایی با ...  » گارد بسته دانش آموختگان نسبت به همین مفاهیم را بشکنیم، ترس هایشان را نسبت به مجهولاتی که اساس دانایی یک فرهیخته دانشگاهی هست؛ از بین ببریم و راهی مطمئن به سرزمین ناشناخته ها برای دانشگاهیان بسازیم.